Wielklem

In het centrum van Willemstad is sinds kort een strenge parkeerguerilla aan het werk. Ze zetten wielklemmen met de 'klembus' als je geen kaartje uit de automaat haalt. Kort geleden had ik er ook eentje. Op dat moment voelde ik me echt thuis: het leek wel op een dagje Amsterdam. Ik was nog geen uurtje weg bij de auto. En bam! Een wielklem. Normaal gesproken betaal ik nooit voor het parkeren en dat adviseer ik ook iedereen, omdat ze tot voor kort nooit controleerden. In het verkeer mag alles en controleren, dat lijkt hier niet voor te komen. Dit levert ook zorgwekkende verkeersfeiten op. Een paar voorbeelden. Kinderen slingeren los door de auto. Een baby zit hier meestal nog wel in een maxi cosi, maar bijna alles op 'loopniveau' zit los. Kinderstoelen in de auto zijn zeldzaam. Een beetje zoals vroeger. Mensen drinken en zitten achter het stuur. Drinken achter het stuur en dronken rijden is geaccepteerd. Wel even de alarmlichten aan tijdens het rijden, want dan weten andere bestuurders dit ook! Het gebeurt echt. Maar mede-eilandbewoners zijn ook behulpzaam in het verkeer. Laatst was onze auto (een week na aankoop) stuk gegaan. Deze stond bij de garage en we moesten slepen naar huis. De sleepkabel die we leenden van onze beun was niet meer dan een veredelde autogordel. Niet zo'n ding waar elastiek in zit. We hadden een rustige route uitgekozen en dit slepen ging prima. Tot het moment dat de kabel vlak voor een oversteek brak. Kids in paniek, want Luc zat nu alleen in de auto die niet meer reed. Binnen de kortste keren stond er iemand het verkeer te regelen en was er weer een ander mannetje die de auto de oversteek mee over duwde. Heel behulpzaam. We waren blij dat de auto op de oprit stond. Hij staat er nu al bijna twee maanden. Motor kapot. En er is een gebrek aan betaalbare motoren op het eiland. We wachten nog op een motor die past en die kostentechnisch de moeite waard is om erin te zetten. Daarnaast kijken we of we kunnen shoppen en shippen uit het buitenland. Het aanbod op een eiland in de Cariben is beperkt. Dat is bijzonder om mee te maken. Alles is er altijd toch? Wat een luxe. Behalve die wielklemmen dan. Die hadden ze echt niet hierheen moeten brengen, schoot door mijn hoofd toen ik de bon ging betalen. En ik baalde als een stekker, want dit kon weleens heel lang gaan duren. De 'klembus' kwam gelukkig na een paar minuten al aanrijden. Gniffelend reed ik naar huis. Ik moest 25 gulden afrekenen bij de controleur (bijna 13 euro). Daarvoor kan ik in Amsterdam-Centrum misschien twee uurtjes parkeren. Om over de kosten van een wielklem nog maar te zwijgen (192 euro, plus alle openstaande bonnen)... Bon dia!