Hamsteren voor de hurricane

We zijn verhuisd naar ons nieuwe huis in de tropen. Na een kleine strijd met kakkerlakken en leguanenpoep is het zover. Een surrealistisch moment. De blauwe zeecontainer die ruim zes weken geleden werd volgeladen op de Hommelseweg in Arnhem, gaat open bij het

nieuwe stulpje aan de andere kant van de wereld. Het is echt bizar om je persoonlijke spullen en meubilair tussen de palmbomen uit te pakken. En dan die blije gezichten van de kids als ze hun spullen als nieuwe cadeaus uit de verhuisdozen halen.

Het is verreweg de warmste verhuizing die we ooit zullen doen. Bij zo'n 36 graden de boel uitpakken is een pittig klusje. Na een dag beulen zijn we een heel eind en komen we al ver uit de dozen. Vermoeid vallen we ons bed in, om er de volgende dag niet uit te komen. Ik ben zo ziek als een hond. Waarschijnlijk lichte uitdrogingsverschijnselen. Na heel veel liters water en zoutaanvulling, begin ik eind van de dag langzaam weer te leven.

We genieten inmiddels volop van onze tropenwoning. Echt een droomhuis, zoals uit een film, met een schommelstoel op de porch. Het is een wit huis, met houten shutters waar de wind dag en nacht doorheen blaast. De porch uitkijkend op de prachtige palmen en bloeiende bougainville. Een grote tropische tuin, waar in ieder geval twee stokoude leguanen ons dagelijks nieuwsgierig komen bekijken. En een zwembad, waar je op elk warm moment van de dag in kunt afkoelen. Een sprookje.

Tussen de verhuisperikelen door gaan we naar mooie snorkelstrandjes richting Westpunt. Zoals bij Lagun. Een prachtig strandje met leguanen en Curaçaose houten vissersbootjes. Heel idyllisch. Als we er net liggen, komt een oude baas aanroeien met zijn dagvangst van vandaag. De man ziet er geleefd uit, met zijn oude zeemanspet en diepe rimpels in zijn wangen. Met pijn en moeite trekt hij in de zinderende hitte zijn boot op het mulle zand. Met een sprankje enthousiasme laat hij zijn vissen zien aan de nieuwsgierige kinderen.

Het idyllische moment wordt even verbroken door een Duitse griet. Nukkig komt ze uit het water. Het snorkelen lukt niet, hoor ik haar zeuren tegen de slapende vriend. De keurig opgestoken knot, nette blinkende parels in haar oren en de enorme push up bikini, doen vermoeden dat de aandacht teveel gefocust is op andere dingen in het water. Ze kijkt heel anders naar de boot. Die ligt bijna op haar handdoek en daardoor kan ze de zee niet meer zien. Ze spreekt de oude man tot mijn verbazing aan. Of hij even zijn boot wil verschuiven? Hoofdschuddend loopt de oude baas weg. Ik loop ook verbijsterd weg en voel plaatsvervangende schaamte voor deze toerist op Lagun. Er zijn wel andere dingen om je druk over te maken op het eiland. Zoals bijvoorbeeld de mogelijke tropische storm die Curaçao nadert en zelfs zou kunnen zorgen voor uitstel van de verkiezingen op 30 september.

We volgens sinds gisteren naarstig het hurricane news. Mogelijk krijgen we de eerste week in ons nieuwe huis te maken met de tropische storm Matthew. We noemen het een dreigende tropische storm en hopen dat een orkaan uitblijft. Hamsteren van water, voedselvoorraad en wederom het aftanken van auto's wordt aan de bewoners geadviseerd. Zaklampen vullen met batterijen en verzekering checken voor dekking van schade. En duimen. Duimen dat we geen planken voor de ramen hoeven te slaan. We zijn onderhand wel een beetje uitgeklust.